Op tafel ligt een stapel uitgeprinte artikelen en boeken. Ook de door hemzelf geschreven roman Curaçaos Bloed, die gaat over integratie, tolerantie en hoe rolpatronen uit de slaventijd daar nog altijd invloed op uitoefen. Eardly van der Geld gaat er eens goed voor zitten. Over dit thema valt genoeg te vertellen.
POLITIEGEWELD
Van der Geld stond zaterdagmiddag 6 juni op het plein naast Theaters Tilburg tijdens de Black Lives Matter-demonstratie bijna vooraan. Hij hoorde hoe acteur Mandela Wee Wee de mensen toesprak. Ze waren massaal gekomen naar aanleiding van de dood van George Floyd, de zwarte Amerikaan die in Minneapolis door politiegeweld om het leven kwam. Er volgden spontane speeches, mensen luchtten hun hart. ,,Er waren zoveel mensen samen, zwart en wit, jongeren en ouderen. Dat is me vooral bijgebleven.”
Had u als voorzitter van Gedeeld Verleden, Gezamenlijke Toekomst Tilburg daar niet moeten spreken?
,,Ik stond op het punt dat te gaan doen omdat het in het begin wat moeizaam liep, maar toen zag ik mensen uit het publiek naar voren komen om hun verhaal te doen. Daar heb ik naar geluisterd.”
Was u verrast door wat er gebeurde?
,,Toch wel. Ik had gedacht dat mensen veel voorzichtiger zouden zijn. Ik ken de oude houding van ‘ik heb er niks mee te maken’. Maar je zag een nieuwe houding. Mensen maken zich er toch druk om. Dat begon wat mij betreft niet met George Floyd maar met de Mitch Henriquez (hij overleed in 2015 in Den Haag bij zijn aanhouding door de politie, red.).”
,,De telefoon waarmee je foto’s en video’s kunt maken, heeft ons hierin heel veel geholpen. Als we die niet hadden, waren deze zaken niet geregistreerd geweest. De beelden schokken mij nog steeds. Mensen zijn wakker geschrokken. Als je dit blijft doen met mensen heb je zelf geen rustig leven. Het is zelfbehoud, een stukje angst: dit is niet een wereld waarin ik kinderen groot wil brengen. Dat dringt gelukkig door tot de mensen.”
Maar heeft de Black Lives Matter-demonstratie iets veranderd in de stad, denkt u?
,,We beginnen te begrijpen hoe zwarte mensen zich voelen. Eerst wist niemand wat white privilege betekende. Totdat je het vergelijkt met vrouwen: man privilege. Er is hetzelfde aan de gang. Mensen hebben een vooroordeel dat ze zelf niet eens merken maar dat wel een grote rol speelt in de maatschappij, voor die andere groep. Zij worden achtergesteld, uitgesloten, gediscrimineerd.
Er moet nog veel veranderen en dit gaat nog generaties duren. Maar je moet wel blijven trekken om het de goede kant op te sturen.”
Wat bedoelt u daar precies mee?
,,Het erkennen is de eerste stap. Daarom heb je altijd mensen nodig die trekken. En dat hoeft geen activisme te zijn. Ik ben geen activist die op straat gaat staan schreeuwen, al is dat wel een manier om ogen te openen. Ik vind dat het daarna heel belangrijk is om informatie te geven. In lezingen, tijdens bijeenkomsten, op scholen.”
U bent ook voorzitter van het Wereldpodium dat onlangs de veelbesproken rapper Akwasi uitnodigde voor de Peerke Donderslezing. Hij is wel een activist.
,,Prominenten die naar voren stappen en een positief woord doen, zijn belangrijk. Akwasi heeft zich een paar maanden geleden emotioneel laten meeslepen, maar heeft zijn woorden teruggenomen en duidelijk uitgelegd waar hij wel staat.” (Tijdens een demonstratie op de Dam in juni zei de rapper dat hij zwarte piet op zijn gezicht zou trappen als hij hem zou tegenkomen. Hij nam dat terug, red.).
Akwasi is betrokken bij de nieuwe Omroep Zwart. Gaat u lid worden?
,,Ik denk het wel. Omroep Zwart gaat trekken. Ze laten zwart en wit aan het woord, zeggen ze heel duidelijk. Dat is goed, want alleen zo breng je een beter gedragen verhaal naar voren. Ik heb het over trekken en duwen: de activisten en helpers uit de doelgroep zijn de trekkers.
De Nederlandse kant moet blijk geven van een stuk begrip en acceptatie. Meehelpen met de nodige veranderingen, dat is duwen. Het gelijk handhaven van de wetgeving voor iedereen heeft al een duwfunctie. We moeten het samen doen anders gaat het nooit lukken.”
Van der Geld is accountant, getrouwd en vader van drie kinderen.
Hij schiet in de lach: ,,Mijn vrouw zegt: je bent hartstikke gek dat je er zoveel energie in steekt.”
Dan: ,,De ongelijkheid. Als ik zeker wist dat morgen iedereen gelijk zou zijn en ik moest er bij wijze van spreken dood voor gaan, dan offer ik mezelf op. Ik weet wat racisme is en heb het meerdere keren meegemaakt dat ze me weigerden bij een café met een verhaaltje dat er een privéfeest was.”
Burgemeester Theo Weterings van Tilburg sprak onlangs over een lange weg die stukje bij beetje wordt afgelegd. Hij is ervan overtuigd dat er ondanks alle verschillen in de stad uiteindelijk een ‘wij-gevoel’ zal ontstaan. Deelt u die mening?
,,De beweging komt in een stroomversnelling. Tilburg was in 2018 de eerste Brabantse stad met een officiële 1 juli viering (Ketikoti), de feestdag om de afschaffing van de slavernij te vieren. Tilburg krijgt als vierde stad in het land een slavernijmonument. Voor ons zijn het belangrijke daden. Maar het is ook een teken van welwillendheid van de anderlkaar opzetten. Die kunnen een vervelende vinger in de pap hebben.”e kant: kijk, wij willen met jullie meedoen. Het trekken en duwen begint vruchten af te werpen.
,,Al moeten we ons niet vergissen, het kan zomaar stoppen. Dan denk ik aan populistische politieke partijen die mensen tegen e
Gedeeld Verleden, Gezamenlijke Toekomst Tilburg
Eardly van der Geld (62) is geboren in Willemstad. Hij bracht zijn jeugd door in Curaçao en Suriname. Op 19-jarige leeftijd verhuisde hij naar Nederland.
Hij is voorzitter van het Wereldpodium, voorzitter van de Antilliaanse stichting Yudansa en voorzitter van stichting Gedeeld Verleden, Gezamenlijke Toekomst Tilburg.
Ook is hij voorzitter van tafeltennisvereniging LUTO en was hij hij tien jaar lang voorzitter van stichting Cultureel Erfgoed Caribisch gebied en Nederland en medeorganisator van het zomercarnaval (T-Parade) in Tilburg.
In 2012 verscheen zijn roman Curaçaos Bloed. 